Karlijn de Vries- blog nummer 3!

‘Ik voel me nu meer muzikant dan ooit.’

Het is al 16 jaar geleden dat Karlijn en ik samen moesten invallen in een bandje. We hadden meteen een klik. Daarna hadden we weer een invalklus waar we uren instudeertijd voor nodig hadden en we belden heel wat af. Daarna is het er niet meer van gekomen om samen in te vallen, maar via de socials en via de app hielden we contact.

Karlie- want zo wordt ze door iedereen genoemd- heeft een bijzondere reis gemaakt in haar muzikantenleven. Dat leek me een prachtige reden om haar te vragen voor deze blog!

“Ik was een verlegen kind. Thuis zong ik alles mee met ‘Kinderen voor kinderen’, maar er auditie voor doen durfde ik absoluut niet. Vanaf mijn 7^e speelde ik dwarsfluit. Ik zat bij een muziekschool en daar werd een musical opgevoerd. Ik was elfje in het koor en ik ontdekte dat ik zingen geweldig vond. Op de middelbare school vond ik dwarsfluit niet cool meer en ging ik steeds meer zingen. Mijn vader zat in een bandje. Ik kwam erbij en daar ben ik echt begonnen met zingen en optreden.”

Zoektocht

Het was voor Karlie een lastige zoektocht naar wat ze wilde gaan doen qua opleiding en werk. “Ik had het moeilijk. De studie communicatie die ik had gevolgd en het werken bij televisie maakten me niet gelukkig. Toen kwam Idols voorbij. Ik besloot mee te doen. Zo kwam ik in contact met Babette Labeij. Het was een spannende tijd, ik kwam in de voorrondes op t.v. en kwam op de voorpagina van de Hitkrant, maar nog steeds was ik verlegen. Op een dag zat ik in de trein naar Amsterdam en toen andere passagiers mij ontdekten, begonnen ze mijn naam te scanderen. Ik heb de trein verlaten en ben terug naar huis gegaan,” lacht ze. “Maar ik wist wel dat ik verder wilde in de muziek.”

Vluchten

Vanaf die tijd ging het lopen. Ze kreeg zanglessen van Babette en kwam bij The Recipe, een goedlopende coverband waar ze 10 jaar met plezier in gezongen heeft.

“Na tien jaar was het tijd voor andere dingen. Zo kwam ik in The Pilgrims terecht, een superfijne band met eigen werk. Daar heb ik mee getoerd en vette dingen meegemaakt, maar helaas kreeg ik toen een heftige burn-out.” Alles kwam voor Karlie stil te liggen. “Ik kon niet meer optreden, kon eigenlijk niks meer. Er waren veel onverwerkte emoties die ik voorheen kon ontvluchten door op te treden. Maar dat werkte niet meer. Sterker nog: de muziek werd een enorme trigger voor al mijn opgekropte emoties. Ik was gewend altijd door te gaan. Zo stond ik onder andere op het podium terwijl mijn vader op de intensive care lag. Mijn lijf zei nu echt ‘stop!’  Het was een moeilijke tijd, want naast alles wat ik onder ogen moest gaan zien, vroeg ik me ook af: “Wie ben ik als ik geen zangeres ben?”

Project

Net toen ze weer een beetje kon gaan opbouwen kwam de coronatijd. “Ik ging online lesgeven en werkte als personal assistent voor een businesscoach. Dat ging goed, vanuit de rust van thuis. In die periode benaderde Chris van der Meer (drummer) me. Voor eigen werk zocht hij een zangeres en hij vroeg mij daarvoor. Ik vond het enorm spannend, maar ik pakte de uitdaging aan. Dat was geweldig. Voorheen dacht ik altijd dat ik niet zelf zou kunnen schrijven, maar dit project inspireerde me om mijn eigen ding te gaan doen.”

The Voice of Holland

Door alle toestanden had Karlie podiumangst ontwikkeld. “Daar wilde ik vanaf, dus ik besloot me weer in het diepe te storten en deed mee met de Voice of Holland. Doodeng, maar weer een overwinning op mezelf. Zo vond ik mijn plezier in optreden weer een beetje terug. Ik kwam door een sessie in contact met toetsenist Geronimo Latumeten en met hem ben ik begonnen met het schrijven van mijn eigen werk.”

Papa

In 2021 overleed haar vader. Een donkere tijd, want de band met haar vader was erg hecht. “Papa was mijn maatje. Het verdriet was zo immens en allesoverheersend. Je denkt dat je nooit meer gelukkig zal worden of voluit zal kunnen lachen. En alhoewel ik hem altijd zal blijven missen, heb ik ondervonden dat je na een tijdje toch weer kunt lachen en lichtpuntjes kan zien. Daarover heb ik de single ‘There will be light’ geschreven. Het schrijven van dit soort liedjes is therapeutisch voor mij, maar als ik dan hoor dat anderen steun aan mijn muziek hebben gehad, is dat zo mooi.”

100% Karlie

Karlie heeft een fijne bubbel om zich heen gecreëerd. “Ik werk alleen met mensen waar ik me prettig bij voel en ik doe alles op mijn eigen manier. Zo verzorg ik zelf de PR, de communicatie en de visuals. Ik merk dat- nu ik dat allemaal vanuit mijn eigen visie en hart doe- er dingen op mijn pad komen die bij mij passen. Het lijkt vanzelf te gaan. Het maakt me eigenlijk niet uit wat anderen ervan denken, ik sta er 100% achter. Alhoewel het natuurlijk super is als mensen het waarderen en er steun aan hebben.”

Reis in de muziek

“Muziek is door de jaren heen van blijdschap, plezier en vlinders in mijn buik naar verdriet en zware gevoelens gegaan. Nu is het zo’n fijne manier om mezelf te uiten en te creëren, als is er maar 1 iemand die er iets aan heeft, dan is dat al prachtig; dat muziek dat teweeg kan brengen en dat ik daar een klein aandeel in mag hebben.”

Ze treedt lang niet meer zoveel op als vroeger. “Eigenlijk vind ik dat niet zo erg. Vroeger dacht ik dat je er pas toe deed in de muziekwereld als je veel speelde. Maar eerlijk: ik voel me nu meer muzikant dan ooit. De vlinders in mijn buik zijn weer helemaal terug!”