Verhalen uit het muzikantenleven

Welkom in de wereld van muzikantenleven.nl, waar we de verhalen delen die de passie en toewijding van muzikanten belichten. Hier vind je persoonlijke ervaringen en inzichten die je meenemen achter de schermen van het leven als muzikant. Laat je inspireren en krijg een dieper begrip voor de drijfveren en uitdagingen van deze gepassioneerde mensen.

Arjan Vanderlinde

Over interview nummer 2 hoefde ik niet lang na te denken, dat moest Arjan van der Linde worden. Allereerst omdat ik zijn muziek te gek vind, want hij schrijft prachtige liedjes. Ten tweede omdat hij altijd boordevol verhalen zit (kijk maar eens op zijn FB-pagina, dat boek moet er echt eens komen!), ten derde  omdat hij één van de beste vrienden van mijn vriend is en niet in de laatste plaats omdat ik hem één van de meest echte personen vind die ik ken. Wat drijft hem om liedjes te schrijven en muziek te blijven maken? Dat lees je hier.

 

 

Arjan van der Linde

 

“Ik moet mijn beste plaat nog altijd schrijven.”

 

Arjan van der Linde (51) is bassist, gitarist en singer-songwriter en frontman van de band Vanderlinde, die afgelopen jaar het 20-jarig bestaan vierde. Al meer dan 40 jaar geleden  greep de muziek hem en het is, naast zijn gezin, zijn grootste en meest geliefde bezigheid. Met de band Vanderlinde bracht hij 9 studioalbums en 2 live-albums uit en toert hij door Nederland en Duitsland.

 

“Ik was 8 jaar toen ik bij een muziekschool terecht kwam voor muzikale vorming. Van mijn 9e tot mijn 16e heb ik gitaarles gehad. Toen ik 13 was vroeg mijn broer me om als bassist in te vallen in zijn bandje Undercover. Dat heb ik gedaan en vanaf die tijd ging ik steeds meer basgitaar spelen. Ik heb ook basgitaarles genomen en ben uiteindelijk als bassist op het conservatorium terecht gekomen. Tot mijn grote verbazing, want ik dacht dat het me niet zou lukken,” lacht Arjan. “School was nooit echt mijn ding. En eigenlijk vind ik gitaar spelen en zingen leuker, maar het is zo gelopen.”

 

Liedjes schrijven

 

Arjan schreef zijn hele leven al liedjes, maar profileerde zich nog niet als songwriter. “Ik speelde wel basgitaar of gitaar in voor tracks van bekenden en adviseerde dan ook, maar bracht nooit iets van mijzelf uit. Dat veranderde toen mijn vader overleed. Voor hem schreef ik een nummer, Eagle, dat twee jaar na zijn overlijden uitkwam. Vanaf die tijd bestaat Vanderlinde.” Tegenwoordig is het schrijven en opnemen van liedjes voor hem één van de mooiste fases van het uitbrengen van een album. “Als het album eenmaal uitgebracht is, is het voor mij ook wel klaar. Je hebt dan kort een fase van euforie, maar al vrij snel zakt dat weer weg en ga je weer over tot de orde van de dag.” Arjan is op al zijn platen trots. “Ze horen bij een bepaalde fase in je leven. Wel merk ik progressie in mijn muziek. Vroeger had ik veel meer haast met het maken van een album. Dat is nu veel minder, ik neem er meer de tijd voor. Misschien hoort dat wel bij ouder worden,” lacht hij.

 

Teksten

 

“Muziek is communicatie,” aldus Arjan. “De teksten, die ik samen met Erwin Musper schrijf, gaan altijd over iets wat mij bezighoudt. Ik schrijf dan ook weinig liefdesliedjes, maar vooral liedjes over onderwerpen die mij na aan het hart liggen, zoals bijvoorbeeld mijn zoons, het schoolsysteem, het wapengebruik in de USA. Ik hoop dat mensen echt naar mijn teksten luisteren. Wat jammer is, is dat het tegenwoordig allemaal zo vluchtig is. Een album is vaak maar 3 maanden relevant. Zo denk ik soms ook dat ik in de jaren 70 veel meer kansen zou hebben gehad, want toen was de muziekindustrie nog niet zoals het nu is. Dat zie je ook met liveoptredens. Tegenwoordig worden er heel veel tribute-bands geboekt. Daar heb ik niks op tegen, maar ik vind het wel jammer dat er daardoor minder plek overblijft voor bands met eigen werk. Coverbands doe ik zelf niet meer, ik doe alleen mijn eigen project. ” Het mooiste vindt hij als mensen geraakt zijn door wat hij schrijft. “Ik heb liever 10 mensen in de zaal waarvan er 5 echt geraakt zijn door mijn muziek, dan een zaal vol kraaiende mensen die alleen maar bier komen zuipen en dan later kunnen zeggen dat ze erbij zijn geweest.”

 

Schrijven en optreden

 

Bij het uitbrengen van een album hoort onherroepelijk ook het optreden. Arjan: “Optreden is leuk, het hoort er natuurlijk ook bij, maar het is voor mij niet eens per se het leukste deel van de muziek, dat vind ik het schrijven en het opnemen. Voor een optreden ben ik altijd bloednerveus en ik wil dan alles geven, het beste van mezelf laten zien, dus het kost me enorm veel energie. Maar op het moment dat ik niet meer zenuwachtig ben voor een optreden, dan kap ik er meteen mee. Dan is het blijkbaar te comfortabel voor me en dat wil ik niet. Het moet een uitdaging blijven.”

 

Toekomst

 

“Zolang als ik leef, zal ik liedjes blijven schrijven,” zegt Arjan. “Mijn beste plaat moet ik nog schrijven, dus ik heb voorlopig nog genoeg te doen.” Hij hoopt ook dat mensen naar optredens van Vanderlinde zullen blijven komen. “Mijn muziek is misschien niet voor iedereen, maar als 1% van de wereldbevolking mijn muziek te gek vindt, dan ben ik al superblij. Mijn vrouw zegt altijd: ‘Jij kan niks anders dan muziek maken’. Ach, ze heeft nog gelijk ook,” lacht hij. ”Ik zit niet in de muziek om beroemd te worden of voor alle poespas eromheen. Dat is allemaal nep. Ik wil iets moois maken dat echt ergens over gaat. Laatst zei iemand tegen mij dat ik authentiek ben. Dat is wat mij betreft het mooiste compliment dat iemand kan geven.”

 

Meer weten over Arjan zijn muziek?
www.vanderlinde.info

Ronald Reinders

“Als muzikant maak je altijd wat mee.”

 

Ronald Reinders is gitarist, zanger, songwriter en audiodocent op een hogeschool.
Hij speelt in de Harmony Shakers en de Jongens van de muziek.

Hij heeft meerdere liedjes geschreven waaronder ‘Prima weertje’, ‘De zon’ en ‘Kusje d’r op’.

Al toen hij jong was, droomde hij van een carrière in de muziek. “Op mijn 16e ben ik voor mijn gevoel echt begonnen, maar daarvoor was het al een tijd lang mijn grootste wens. Ik heb daar vanaf mijn 12e zoveel voor gebeden. Ik groeide op in een gelovig gezin. Elke avond zat ik op mijn knieën te bidden of ik asjeblieft beroepsmuzikant kon worden en daarmee mensen blij kon gaan maken. Ik voelde dat dit het moest zijn.”

 

Zijn wens is uitgekomen: hij werd beroepsmuzikant. “Misschien niet zo groot als dat ik droomde, maar ik heb veel mensen blij kunnen maken. Je kan wel zeggen dat ik het gemanifesteerd heb, bidden doe ik niet meer,” lacht hij. “En tot op de dag van vandaag denk ik zeker dat ik er mensen blij mee maak.”

 

Emotie

 

Muziek is voor Ronald de meest rakende kunstvorm die er bestaat. “Je kunt een schilderij bekijken, naar een voorstelling gaan, een show van een cabaretier bijwonen, maar muziek raakt mij echt. Het geeft mij intense emoties, ik kan er om huilen, het komt helemaal binnen.”
Zelf schrijft hij ook liedjes. “Ik heb eigenlijk altijd zin om gitaar te spelen en te creëren, al komt het er in de waan van de dag niet steeds van. Muziek kan een boodschap overbrengen met tekst en geluid. Een liedje heeft meerdere lagen die iets bij jou kunnen aanraken.”

 

De coronaperiode

 

De coronaperiode betekende voor veel muzikanten dat ze van de één op de andere dag hun muzikale bestaan in duigen zagen vallen. “Vanwege mijn werk als docent verloor ik gelukkig niet mijn inkomen, maar wel het optreden. In het begin had ik daar moeite mee. We hadden echter net een kleintje gekregen, dus al snel merkte ik dat ik het gezinsleven ook heel fijn vond en niet zo nodig weg hoefde. Daarnaast bracht het mij het inzicht dat ik niet op álle aangeboden klussen ‘ja’ hoef te zeggen. Nu ben ik selectiever en doe ik wat ik leuk vind.” Toch wilde hij absoluut niet stoppen met muziek maken. “Heel soms dacht ik dat wel eens: wil ik ermee ophouden? Maar dat voelde dan ook alsof ik een soort Judas naar mezelf zou zijn. Dit was mijn grootste wens, ik zou een belofte aan mijzelf verbreken.”

 

Inmiddels is hij weer op pad met de band en dat vindt hij ook weer heel erg leuk. “Je doet toch iets ‘anders’, iets wat niet iedereen doet. Ik heb niet alleen een baan van 9 tot 17. Je hebt er altijd een avontuur bij, een invulling voor een weekend of een avond. Je beleeft altijd iets: de verhalen die je met elkaar deelt, het onderweg zijn, het publiek wat steeds weer anders reageert.”

 

Het beeld van muzikanten

 

“Mensen denken dat het feest is, met drugs, zuipen, gerommel met vrouwen en dergelijke. Dat valt allemaal reuze mee. Het is ook echt werken. De voorbereiding, het reizen, de spanning, je wil jezelf waarmaken, het wordt laat, je bent zo tien uur kwijt. Na een optreden pakken we altijd snel in omdat we weer naar huis willen, hoe leuk het ook was. Mensen zeggen altijd dat ze niet vol zouden houden wat ik doe. Maar als performer heb je dit gevoel nodig.  Die energie heb ik nodig om mezelf te zijn. Dat entertainen is een deel van mij, dat deed ik als kind al. De waardering die je krijgt voor wat je als muzikant doet, heb ik in andere banen nooit gevoeld. Ik voel me gezien in iets wat dicht bij mij ligt.”

 

Ambities

 

“Ik heb als kind hard gebeden om beroepsmuzikant te worden, maar ik zou toch ook heel graag nog eens een keer een hit willen hebben. Dat ik dan met mijn dochter Maisy in de auto de radio aan heb en dat we mijn liedje horen. Ik heb het gevoel dat ik er dichtbij ben geweest, maar ik denk ook dat het nog steeds kan.”

 

Dochter

 

Ook zijn dochter houdt van muziek. “Zij gaat zeker iets in de muziek doen. Ze is nu zes, zingt en danst graag en kan erg genieten van liedjes. Ze krijgt zoveel mee van mij en mijn vriendin (die ook zangeres is). Ze groeit op in een omgeving waar ze daarin absoluut gestimuleerd wordt. Ik ben ook gestimuleerd door mijn ouders, maar dan wel met het idee dat het een hobby is. Als zij er haar beroep van wil maken, zal ik alles doen om haar daarbij te steunen.”

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

De rol van muziek

Muziek is meer dan alleen een hobby of een beroep; het is een een grote passie voor velen. Deze verhalen laten zien hoe belangrijk muziek voor ze is en hoe ze hun emoties uiten door middel van hun muziek. 

Vooroordelen wegnemen

Ik denk dat er nog steeds veel vooroordelen zijn over mensen die muziek maken. Op zich is het niet iets waar je je druk om zou moeten maken, wat anderen van je denken, maar ik wil juist graag de kant van de gepassioneerde en vooral hardwerkende muzikant laten zien.